Nepal!

Hee lieve allemaal,

Het is een hele tijd geleden dat ik wat heb geschreven! Maar niet zo gek, ik ben sinds bijna drie weken in Nepal! Dat gaat ongeveer zo; 3 uur per dag electra, dus drie uur per dag warm water, internet en licht. De rest is werken met zaklampen, water koken op een vuurtje en geen contact in welke vorm dan ook met mensen die niet binnen zichtbare afstand zijn! maar het is geweldig!

5 januari kwamen we aan in Kathmandu, Nepal. Alleen al aankomen op het vliegveld was een grote cultuurschok. Het was super klein en het gebouw zag eruit als een uit elkaar gevallen schoolgebouw. Onderweg naar de auto werden we zo een 20 keer tegengehouden door mensen die om geld vroegen. Een gekke realiteit!

We redden naar een YWAM basis in Kathmandu waar we de komende nacht zouden verblijven. Ik zit daar op dit moment ook weer! Het is een heerlijke plek! Goede bedden, een keuken en een restaurant om de hoek waar we constant lunchen en dineren, omdat dat goedkoper is dan zelf de ingredienten kopen en eten maken! (het kost gem. 3 US dollar om een heerlijke maaltijd te krijgen!)

Na wat gesetteld te zijn en uitgerust van de reis, vertrokken we richting het busstation om op een bus te stappen voor de volgende 13 uur! Na die bus, weer een bus van 5 uur! Dus na een hele dag ‘bussen’, bereikte we zover we konden bereiken hoog in de Bergen van Nepal (ook al noemen hun het hier heuvels, alleen de Himalayas zijn Bergen voor hun) Vanaf daar stopte de weg en was het tijd om te voet verder te gaan!

Elke dag liepen we voor ruim 6 tot 7 uur, door de bergen, door de rijstenvelden, langs de diepe afgronden etc. we liepen naar een dorp, verbleven daar en verkondigden het evangelie, deden wat toneelstukjes en dans voor de mensen en deelden onze getuigenissen en preken die we hadden voorbereid. Daarna baden we altijd voor zieken en 9 van de 10 mensen genazen, waar we ook kwamen. Daarna liepen we weer naar het volgende dorp, waar we hetzelfde deden, ook al was geen een dag hetzelfde!

De eerste dag in het eerste dorp kwam onze vertaler naar ons toe met de vraag of iemand van ons de preek in de kerkdienst wilde doen de volgende ochtend. Iedereen had in Nieuw-Zeeland al een preek voorbereid, behalve ik! Ik had het wel geprobeerd, maar toen ik eenmaal op het punt stond om mijn ideeen op papier te zetten, ervoer ik heel sterk dat God van me vroeg dat niet te doen. Dus ik liet het liggen en vertelde mijn leiders wat er was gebeurd. Na de vraag van de vertaler baden we als groep om God te vragen wie het woord moest delen de volgende ochtend. We zijn 9 mensen. Iedereen van de groep kreeg ‘Sumaya’ tijdens hun gebed op hun hart en de meeste kregen als tweede persoon ‘Cody’. Iedereen keek me aan met de vragende ogen wat we nu moesten doen, want tja, ik had helemaal geen preek voorbereid.

Het volgende was aan de hand. Op dat moment was de keuze aan mij. Wilde ik uitstappen in geloof, God vertrouwen dat hij niet voor niks mij koos op dat moment en preken. Of, wilde ik het Cody laten doen. Door Cody als tweede persoon aan de groep te geven, liet God me heel duidelijk de keuze. Ik kon het doen, maar als ik het echt niet wilde, had God ook daar een plan mee.

Na alle dingen die ik heb meegemaakt met God, is er geen enkele redden voor mij om Hem niet te vertrouwen, dus ik zei de groep dat ik ervoor zou gaan. De volgende ochtend had ik nog steeds geen onderwerp. Tijdens de aanbidding bladerde ik wat door mijn bijbel heen om te zien of een onderwerp naar de oppervlakte kwam. Tot 10 minuten voordat ik opmoest had ik nog steeds geen onderwerp. Mijn oog stuitte vervolgens op Johannes 14:15-21. Jezus verteld zijn discipelen hier dat Hij ze niet als wezen achter zal laten, maar de heilige Geest zal sturen om met ze te zijn. Toen wist ik het; God vroeg me te spreken over de heilige geest. Dat was heel sterk aanwezig.

Mijn naam werd aangekondigd en ik liep naar voren in een klein dorpskerkje. Ruim 60 gezichten staarde mijn kant op. Het enige wat ik wist is dat ik over de Heilige geest moest spreken, meer niet. Ik voelde me intens rustig en wist dat God het zal moeten doen, want ik had niks. Een uur later sloot ik af in gebed en was het alweer gedaan. Wat ik ook heb gezegd, alles werd me constant doorgegeven door de heilige geest zelf. Ik had geen idee wat me overkwam! Het was geweldig!

Dit is maar een klein voorbeeld van dingen die er gebeuren. Elke dag is een nieuw avontuur. Een hindoeman had een versleten knie waar hij veel pijn in had. Hij kwam naar voren voor gebed en we baden voor hem. Daarna begon hij als een gek op zijn knie te slaan en te springen! Zijn gezicht sprak boekdelen; hij wist niet wat hem overkwam. Alle pijn in zijn knie was weg!

God doet veel, heel veel. Hij werkt elke dag, ook als wij er even niet op zitten te wachten. Hij gebruikt elke mogelijkheid, ook als zij een dag chagrijning zijn en er niet zo een zin in hebben. Het is heel bijzonder allemaal!

Buiten dat gebeuren e rook zoveel grappige en leuke dingen. Wc’s bestaan hier niet, alles gaat tussen de bosjes! Leuk als vrouw zijnde in een groep van ruim 8 mannen, terwijl je aan het hiken bent! Ach, je raakt era an gewend, haha! En gammelende busjes die langs afgronden rijden waar je bang van word! Gelukkig is iedereen nog heel en gezond. En uiteraard was iedereen de eerste week aan de diarree van alle bacterien die je hier om de oren vliegen. En tja, sommige halen de wc niet meer dus dan maar bovenop het kampvuur.. We maken de gekste dingen mee als groep! Maar oh wat zijn we close. We zijn beste maatjes, dat word lastig met het afscheid nemen over een maand..

Morgenochtend vertrekken we weer voor twee weken naar de dorpen. Het beloofd weer een spannende en uitdagende tijd te worden! Ik kijk er naar uit! Foto’s heb ik helaas alleen op facebook. Gebedspunten voor ons als groep zijn;

-       uithoudingsvermogen! We bereiken het punt waar iedereen moe word.

-       Veiligheid in de dorpen waar we weer heen gaan, vooral tijdens het hiken en de busritten. Veel ongelukken kunnen er gebeuren.

-       De eenheid va het team! Het is heel sterk, maar we merken ook dat de kleinste dingen soms veel moeilijkheden kunnen brengen.

-       Gezondheid; een aantal mensen zijn flink ziek geweest en soms komt het nog steeds terug. Vooral diarree en verkeerd voedsel is een probleem.

Ik wil iedereen bedanken voor alle geweldige gebeden voor ons als groep! We voelen ons zeer gedekt door gebed en beschermd. Het is echt heel waardevol om zo een team achter je te hebben staan die je in gebed meenemen en beschermen. Bedankt!

Zodra ik de kans krijg, zal ik zeker weer wat van me laten horen.

Veel liefs en tot gauw