week 2 en 3

30 oktober 2014 - Tauranga, Nieuw-Zeeland

 

 

 

Lieve vrienden en familie,

Het gaat zo snel en tegelijkertijd zo langzaam! Er gebeurd zo veel op zo een DTS, maar geen zorgen, met mij gaat alles super!

De eerste lesweken zitten erop. De eerste lesweek, week twee, ging over de natuur en het karakter van God. Dit was heel verfrissend! Ik weet dat ik bij het horen van de stof dacht; ik weet dit nu allemaal wel. Het was geen nieuwe informatie. Toch raakte het me diep toen we het einde van de week bereikte. Je kan het soms allemaal wel weten in je hoofd, maar alles begon nu te landen in mijn hart.. Dit was voor mij een moment dat ik mijn trots opzij moest zetten, omdat ik werkelijk besefte in elke vezel van mijn lichaam dat Hij Zijn leven voor me gaf.. Nederigheid leren doet zeer, geloof mij. 

Daarbij kwam een hoop angst kijken. Ik heb maar al te graag de touwtjes zelf in handen. Mijn hele wezen aan God geven is daarom ook moeilijk. Toch weet ik uiteraard dat het beter is, omdat Hij alleen weet wat het beste voor me is. Toch heeft het me veel rust en vrede gegeven! Ik voel me een stuk lichter door alles aan Hem toe te vertrouwen.. 

Afgelopen week, week drie, liep anders dan gepland. Het thema van deze week was; Gods stem verstaan! Maar deze week zouden we niet op de basis blijven, maar erop uit gaan om te hiken. Zondagmiddag vertrokken we richting Tongariro, ongeveer 3,5 uur rijden vanaf de basis. Daar aangekomen was het nog droog en hebben we het kamp opgezet. Tenten, zijl met stoelen voor de lessen en begonnen we aan het avondeten met een gasfles (wat een gedoe). Koud was het zeker, het was rond de 5 graden.. Die nacht redelijk geslapen, maar rond 3 uur middernacht begon het met regenen. Nonstop heeft het geregend.. De volgende ochtend was onze tent nog ''redelijk'' droog, maar twee tenten van de mannen waren al volgelopen.

Die maandag hebben we het nog aangekeken. Ontbeten en les gehad onder het zijl. Terwijl de leraar van die week zijn verhaal probeerde te doen, kletterde het water van het zijl aan onze zijde. Iedereen zat ingepakt in dikke truien, regenjassen, mutsen, sjalen etc. Het was koud.. rond het vriespunt.. Toch zijn we als groep positief gebleven en hebben we de lessen uitgezeten! Die middag besloten de leiders, na de weervoorspellingen te hebben bekeken, dat dit niet ging werken. Het zou de hele week regenen, op de volgende dag na, en het zou zelfs gaan sneeuwen en tot -10 graden zakken in de nacht. 

Omdat het de volende dag hoogst waarschijnlijk wel redelijk droog zou zijn, zijn we met toestemming vertrokken naar een hostel om daar de laatste nacht door te brengen maandagavond. Daar heerlijk geslapen en gegeten en na veel bidden, was het de volgende dag inderdaad droog! Als je kijkt bij de foto's van de Tongariro Crossing, zie je wat ik die dag heb gezien.. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien! 19,5 km hiken, een flinke trip, maar alles waard. Zwavelmeren, bergtoppen in de sneeuw, bergen in de kleuren rood, zwart en bruin! Het was prachtig.. 

Na die tocht moesten we helaas op huis aan vanwege het weer. Afgelopen dagen weer op de basis les gehad, maar vandaag nog een droog moment gehad en naar de bossen gegaan om te wandelen. Geloof me, de bossen hier zijn alles behalve hetzelfde als in Nederland! Stijle hellingen, gigantische bomen, prachtige uitzichten, gewoonweg wauwh! 

Vandaag weer les gehad in het verstaan van God's stem. Laat me een wonderlijk verhaal vertellen. We stonden met zijn alle verdeeld over twee rijen, naast elkaar. De ene groep moest zich omdraaien, met de rug naar de ander, en de mensen achter hen wisselde van plek. Zo wist je niet wie er achter je stond. Vervolgens ging je God vragen of Hij wat te zeggen had tegen deze onbeknde persoon achter je en deelde je wat je hoorde of voelde. op een ggeven moment was het mijn beurt. Terwijl deze onbekende persoon achter me afwachtte, begon ik te bidden en vervolgens te luisteren. ik hoorde niet per se iets, maar mijn rug begon ineens hevig te gloeien, terwijl het best koud was in het lokaal. Ik deelde dit en de leraar vroeg de persoon achter me of ze misschien rugklachten had. Dit was inderdaad het geval. Ik mocht me omdraaien en voor genezing voor haar rug bidden en raad eens; God heeft haar genezen! Ze kon bewegingen maken die ze eerst niet kon en de knoop in haar wervel is weg! God is zo goed !! 

nu bijna weekend, om vervolgens weer een nieuwe week in te gaan vol verrassingen! Ik kan niet wachten! 

Foto’s

5 Reacties

  1. Opa Clerx:
    30 oktober 2014
    Hallo Sum

    wat beleef je fijne dingen zeg. Daar knap je wel van op denk ik.
    Hier gaat alles ook zo nog zijn gangetje. Er komt weer een doopdienst aan het is jammer dat je zo ver weg zit maar ik ga er zeker heen. Vergeet niet af en toe nog eens voor je vader te bidden en niet te vergeten je moeder dat doe ik ook regelmatig en je weet Hij laat geen bidder staan
    groetjes opa Clerx
  2. Rosanne:
    31 oktober 2014
    Leuk om het weer te lezen! Wat gaaf dat je zo van je omgeving geniet en dat je daar vindt wat je zoekt :)

    Benieuwd naar je volgende verhaal! :)
  3. Hannie:
    7 november 2014
    Heej lieve sum,
    Op bergen en in dalen, ja overal is God! Daar moest ik aan denken toen ik net je verhaal las. Wij kunnen lang niet alles overzien maar onze machtige Schepper van hemel en aarde wel! Dat bewijst jouw verhaal nu ook weer. Super om je getuigenissen te lezen meis. Blijf dicht bij Hem. Shalom!
  4. Romy:
    11 november 2014
    Ik zag op skype dat je genoot, je vertelde toen en hier op je blog mooie en bijzondere verhalen :) Geniet met volle teugen van alles, het is voorbij voordat je het weet!
  5. Daniëlle:
    15 november 2014
    Hey lieve maya,

    Wat een super mooie ervaringen!
    Ik hoop dat ik snel meer van je mag lezen!

    Veel plezier en Gods zegen!

    Liefs